Հիասթափություն

Ես քեզ սիրեցի ու արտասվեցի,
Քո սրտում ես ինձ թաքուն մատնեցի,
ՈՒզում էիր ժպտաի՝ մեղմիկ ժպտացի,
Քո խաղերից մի վիշտ շահեցի:
Ինձ զարմացրեցի՝ քեզ էի երազում,
Անուրջներում ալ վարդեր էին բուսնում,
Շատ երազեցի, հիասթափվեցի,
Ինձ համար՝ քեզ հետ, հուշեր թողեցի...
Անցյալի խորքից լույսեր են վառվում,
Վառվում են մարում՝ աչքով են տալիս,
Երբ ինձ են հասնում՝ այլայլվում, խամրում,
Քո ձայնով անգութ ցավեր են լալիս...

Գոռ Վիսեր