Երազները՝ մերկ, գալիս են տխուր...

Երազները՝ մերկ, գալիս են տխուր,
Նոր հեքիաթ են պատմում լուռ թախծով,
ԵՎ տարածվում են ամենուր,
Ցավոտ անցյալ են դառնում կարոտով:
Ահա՝ հոնքուր լալիս է հոգիս,
Գժվել է կյանքն այս աշխարհից,
Մի նոր ղողանջ է հառնում սրտիս,
Բնության մի սեր տանջվում է ցավից:

 Գոռ Վիսեր