Ավաղ բորբոքվել է

Ինձ կարեկցողին ես եմ կարեկից,
Ե՛Վ ես, և՛ դու, և՛ նա,
Դա գիտակցողն ենք, այս կյանքից,
Բայց հաճույքները նրա
Կարծես մաղում են այս ամենը ամենքից:
Ինձ արհամարհողին արհամարհաննքն է դրկից,
Իմ անկեղծ սերը ձեզ, ահա՛,
Կյանքի օրենքն է այդպես այս պահից,
Մի ընծա է ձեր խղճին դա.
Ավա՜ղ, բորբոքվել է խրախճանքը մի կայծից...

Գոռ Վիսեր