Իմ անցածի, ունեցածի օրենքով
Ողջ կարոտս ինձ է պատել անողոք,
Խենթ ցավերը, բորբ ցավերը՝ միակալ,
Ինձ են պատել՝ խելագարված իրենցով:
Ինձ է մատնվել՝ մատնվածի թրթիռով,
Ողջ հավատս՝ հավատացած ճիշտ ստով,
Որ անցյալի, այն անցյալի բորբ խորքից
Չունի ոչինչ ունեցածից, իր կամքից:
Իսկ հույսերը՝ շփացած իրենցով,
Ողջ անցյալը ցանքս են տվել մի շնչով,
Չեն իմանում ո՛չ ինձ, ո՛չ մեզ՝
Մոռանալով իրենց ու ձեզ...
Իմ անցածի, ունեցածի օրենքով
Նոր օրենք է փռվել հեռվում՝ աներեր,
Որ, անցյալի կորուստներում մեկտեղված,
Մենք էլ կվերածվենք վարկյանի՝ գնացած...
Գոռ Վիսեր
Մի՛ սպասիր, որ ամեն ինչ ավելի հեշտ, պարզ ու լավ կինի։ Չի լինի։ Դժվարությունները կլինեն միշտ։ Սովորի՛ր երջանիկ լինել հենց հիմա։ Հակառակ դեպքում չես հասցնի։
Մեջբերում ֆրանսիական ֆիլմից՝ «1+1»:
