Ես հա՛յ եմ

Կանչ հայրենական, որ ղողանջում ես նվիրական,

Լեռնահայաստանի վսեմաշուք, հպարտ հայացքով,

Դու ոտքի հանեցիր քաջասիրտ հային զորական,

Հանուն պայքարի՝ ազատատենչ գրոհով…

Հայ զինվոր, ասված է ամեն ինչ երկու բառով.

Անսասան հայոց հողի երաշխիքը վեհապանծ,

Լուսե հավատով, խաչդ միշտ առաջ, արդարի սրով,

Վեր պահեցիր հայոց բարձունքը՝ կյանքդ ձեռքերիդ առած…

Բարձրագույն արժեք հայի կերպարի՝ հայ զինվոր,

Հավերժական ձոնը մեր սրտերում՝ հպարտության,

Հնչում են խոսքերդ ամենակարող, զորավոր,

Հնչում  խրոխտ ձայնով հայի միասնության.

Ես հա՛յ եմ, դուք նույնպես, հասկացեք,

Հերոս ազգի սերունդներն ենք՝ հայերն ենք մենք,

Հայաստա՛նը իմն է, ձերը՝ նույնպես, հասկացեք,

Իր հազրամյակների պատմության տերն ենք մենք:

Գոռ Վիսեր

03.04.2016

      Հայոց կանոնավոր բանակի ստեղծման հիմքում պետք է նշել 1990 թ․-ի սեպտեմբերին կազմավորված Երևանի հատուկ գունդը, ինչպես նաև Արարատում, Գորիսում, Վարդենիսում, Իջևանում, Մեղրիում ձևավորված հինգ վաշտերը։ 1991թ.-ին Հայաստանի Հանրապետության կառավարության որոշմամբ ստեղծվեց Նախարարների խորհրդին առընթեր Պաշտպանության պետական կոմիտե։ 1992-1993թթ երկրապահ կամավորական ջոկատների և բանակ զորակոչված զինակոչիկների միավորումով ստեղծվեց կարգապահ և կանոնավոր բանակ։ Կառավարության ընդունած 1992թ-ի հունվարի 28-ի որոշմամբ «ՀՀ պաշտպանության նախարարության մասին» ազդարարվեց հայոց ազգային բանակի ստեղծման սկիզբը։ Դեռևս 1991թ-ի դեկտեմբերի 5-ին ՀՀ պաշտպանության առաջին նախարար էր նշանակվել Վազգեն Սարգսյանը։ Բանակը ժամկետային զինծառայողներով համալրելու «Զինապարտության մասին» օրենքը ընդունվեց 1992թ․ մայիսին։