Մոլորյալի պես քեզ ճանաչեցի,
Գարնան բուրմունքով մեզ վարարեցի,
Հետո ցնծացի ու ամաչեցի՝
Ամբողջ ցասումով ինձ քեզ մատնեցի:
Թե ինչ շահեցի, ես ինձ խաբեցի,
Ինձ դավաճանած՝ ես արտասվեցի,
Ցավոտ ոսկորս թաքցրեցի,
Սիրտդ մշուշով պարփակեցի...
Ես սխալն եմ՝ քոնն եմ արդեն,
Քո ճշմարիտ սիրտը իմ մեջ,
Ես կեղծիքն եմ՝ քեզ հուր արդեն,
Քո պարզերես բիծը իմ մեջ...
Գոռ Վիսեր