Մենության խավար․ դարձար լուսավառ,
Անցյալից ներկա, ներկա անցյալով,
Ծաղկեցիր վարար, ցնծությամբ անբառ,
Աշխարհից առկա, առկա աշխարհով․․․
Առանց հարց ու փորձ, առանց պատասխան,
Առանց վարձ ու գործ, առանց դատաստան,
Քո լուռ պատգամով, գահով հեռանիստ,
Վճիռ բերեցիր, մինուճար և խիստ․
Թե կան սրտեր բաժան-անբաժան,
Սիրո պսակին արժան-անարժան,
Թող միավորվեն, ձուլվեն իրարու,
Թող համբույր դառնան հնազադ, հլու...
Քանի՜ տարի, քանի՜ դար, երջանկությամբ հյուրընկալ,
Ծնունդ դառնան և ծնվեն մեծ օրհնությամբ միակալ,
Դառնան շուքին, լույս դառնան պայքարին,
Հաղթեն, հասնեն ընտանեկան բարձունքին․․․
Գոռ Վիսեր
